Nastavnici i saradnici Filozofskog fakulteta u
Istočnom Sarajevu - na javnoj raspravi posvećenoj krizi Univerziteta i statusu
Filozofskog fakulteta, a koju su organizovali 14. marta 2014 g. - donijeli su
zaključke i na osnovu njih istakli zahtjeve Ministarstvu prosvjete i kulture
Republike Srpske o smjeni rektora Mitra Novakovića, prorektora Stevana
Trbojevića, odnosno rektorskog kolegijuma u cjelini.
Isti dan, prorektor Stevan Trbojević - da bi
prikrio činjenicu da se ni on, a ni Rektorat nisu odazvali da prisustvuju
javnoj, slobodnoj i demokratskoj akademskoj raspravi na Filozofskom fakultetu
kao najvećem fakultetu na Univerzitetu - dao je izjavu medijima. Sve što je
Stevan Trbojević izjavio potpuna je neistina sračunata da prijetnjama Etičkim
komitetom, disciplinskim postupcima i suspenzijom nastavnika koji su
učestvovali u javnoj raspravi na Filozofskom fakultetu izazove strah. A zahtjeve
o ostavci rektorskog kolegijuma Stevan Trbojević i Rektorat, čiji je on
portparol, željeli bi da ućutkaju, tako što bi nastavnike koji to traže,
odnosno sve one koji su govorili na javnoj raspravi po kratkom postupku -
otpustili! Takvo ponašanje i jeste najbolja ilustracija bahatosti i
uzurpacije legalnih akademskih i demokratskih procedura na Univerzitetu u
Istočnom Sarajevu na koje je ukazala javna rasprava.
Prorektor Trbojević
nadalje niže besmislice pa tvrdi da je po Zakonu o visokom obrazovanju rektor
odgovoran za funkcionisanje Univerziteta i da bez njegove saglasnosti na
Univerzitetu i fakultetima kao organizacionim jedinicama Univerziteta ne mogu
biti održavani javni skupovi. Rektor jeste odgovoran, ali zapravo se jedino o
tome i radi što rektor svojim postupcima ne pokazuje odgovornost, već se,
nasuprot, ponaša neodgovorno.
Trbojevićeva
prvorazredna besmislica jeste tvrdnja da se bez rektorove saglasnosti po zakonu
ne mogu održavati javni skupovi. Skupovi o kojima je riječ nisu političke ili
neke druge vanununiverzitetske prirode, već ozbiljne, stručne i argumentovane
rasprave nastavnika i saradnika kojima niko ne može uskratiti pravo na slobodu
kritičkog govora o pitanjima akademskog života i institucije u kojoj rade. Bar
ne u demokratskim društvima. Ni u kakvom zakonu takva odredba ne postoji,
izuzev u Trbojevićevoj glavi koja bi da nastavi uspješnu višegodinju
manipulaciju Univerzitetom. Zapravo, osim kod Trbojevića tako nešto je
postojalo jedino još u totalitarnim režimima, nacističkim i fašističkim prije
svega.
S obzirom na
činjenicu da nas je prorektor Stevan Trbojević javno apostrofirao kao grupu
profesora koja je organizovala javnu raspravu, a pri tom je, imenujući nas
nekakvom grupom, pokušao da obmane javnost da se radi o profesorima koji se
bave nečim što je nedozvoljeno - izjavljujemo sljedeće.
Grupa profesora koju
pominje Trbojević sačinjava Komisiju za strateški razvoj Filozofskog fakulteta
i nju sačinjavaju dekan, dva prodekana i pet rukovodioca katedri. Odgovornost
Komisije je upravo u analizi naučnog i nastavnog procesa, kao i davanju
prijedloga za otklanjanje smetnji u njegovom unapređenju. Komisija je ne samo
utvrdila nelegalnost i nelegitimnost rektorskog kolegijuma, a zatim i brojne
štetočinske postupke u prvom redu prorektora Trbojevića, koji urušavaju
temeljne akademske i demokratske principe univerziteta, te predložila
Nastavno-naučnom vijeću Filozofskog fakulteta održavanje najšire javne rasprave
o krizi Univerziteta u Istočnom Sarajevu i statusu Filozofskog fakulteta. Vijeće
je prijedlog Komisije po drugi put podržalo, prihvatilo sve razloge i
objašnjenja i rasprava se održala.
Nakon održane javne
rasprave prorektor Stevan Trbojević poziva medije da nas pitaju "šta smo
radili za vrijeme rata", kao da je učešće u ratu pretpostavka izbora
univerzitetskih profesora! A pri tom prenebregava činjenicu da među
potpisnicima zahtjeva ima i onih koji su matičari i prvi nastavnici obnovljenog
Univerziteta i Filozofskog fakuleteta ne samo u Istočnom Sarajevu nego i u
Banjaluci. Moguće da je vannaučni rad tokom rata najvažnija stručna i naučna
pretpostavka izbora Stevana Trbojevića na Univerzitetu. Jer očigledno
skrivajući, odnosno ne objavljujući svoje biografske, stručne i naučne
reference na sajtu Univerziteta, što je, inače, obavezujuće za sve nastavnike
Univerziteta – Trbojević jasno ukazuje da njegove stručne i naučne reference
vjerovatno nisu za javno pokazivanje. Jedan od potpisnika zahtjeva nudi
prorektoru Trbojeviću i cijelom rektorskom kolegijumu samjeravanje samo svoje
sa cijelom njihovom naučnom bibliografijom!
Iz navedenog jasno
proističe da mi uopšte i ne znamo ko je Stevan Trbojević, jer je Trbojević
izgleda jedini nastavnik na Univerzitetu u Istočnom Sarajevu koji nije dao
javnosti na uvid svoje stručne i naučne reference. I takav čovjek bi da dijeli
moralne lekcije profesorima univerziteta! Zato se mi pitamo: otkud je Stevan
Trbojević uopšte došao? Kažu da je prije dolaska na Univerzitet u Istočnom
Sarajevu radio na gastroenterološkoj klinici u Novom Sadu.
Da li, prorektore
Trbojeviću, možete javno da nam navedete razloge zašto ste napustili novosadsku
kliniku? Ili biste možda željeli da se mi zainteresujemo i provjerimo neke
navode finasijske prirode koji se pominju u razgovorima na Univerzitetu?
Vjerujemo da je korektnije da Vama pružimo mogućnost da Vi to prvi uradite.
Univerzitetska i
šira javnost odavno je upoznata sa činjenicom da stvarni rektor Univerziteta u
Istočnom Sarajevu nije Mitar Novaković, već Stevan Trbojević, zli duh
Univerziteta kako su ga neki mediji nazvali, kome je rektor prepustio i
dozvolio da bahato rukovodi sjednicama organa Univerziteta, manipuliše njenim
odlukama tako što prisiljava Senat Univerziteta da donosi pravilnike koji
nezakonito supstituišu sve zakonske akte po kojima je Univerzitet obavezan da
postupa, uvredljivo se ponaša prema kolegama i u javnu akademsku komunukaciju
uvodi nepristojan, ulični rječnik, a da pri tom ne zna ni elementarna uzuse ne
samo jezičke kulture.
U osnovi, Stevan
Trbojević upropaštava Univerzitet u Istočnom Sarajevu. Ipak, to što Stevan
Trbojević stvarno rukovodi Univerzitetom ne oslobađa odgovornosti rektora Mitra
Novakovića. Štaviše, to je koliko znamo jedini rektor Univerziteta u Evropi
kojeg je ispitivala policija (5. februar 2013), a da univerzitetska javnost
uopšte nije obavještena o čemu se radi. Da li je rektor napravio krivično ili
neko drugo kažnjivo djelo? Pa ako jeste zašto nije odgovarao, zašto o tome nije
obavijestio univerzitetsku javnost? S druge strane, ako rektor nije kriv,
takođe bismo morali da znamo, jer bi to onda bio razlog da cijeli Univerzitet
protestuje protiv kriminalizacije njegovog prvog čovjeka. Sve što znamo jeste
to da je portparol Centra javne bezbjednosti tada izjavio da će taj predmet
biti ustupljen nadležnom tužilaštvu na daljni rad i postupanje. Od tada javnost
ništa ne zna ni o daljnem radu, a ni postupanju nadležnog tužilaštva.
Rektore Mitre
Novakoviću, prorektore Stevane Trbojeviću i ministre Ministarstva za prosvjetu
i kulturu RS, odgovorite javnosti: da li rektor koga privodi policija može i
dalje da bude rektor? Ovako proizlazi da je policijsko privođenje preporuka za
izbor rektora na Univerzitetu u Istočnom Sarajevu.
Koji su razlozi da
je rektor Mitar Novaković dozvolio prorektoru Stevanu Trbojeviću da rukovodi
Univerzitetom u Istočnom Sarajevu, to samo on zna, ali bez obzira što mi znamo
da iza svega na Univerzitetu, pa i iza nepismenih dopisa rektora Filozofskom
fakultetu, koja vrve logičkim i gramatičkim besmislicama, stoji rukopis
prorektora Stevana Trbojevića, mi nemamo druge mogućnosti nego da to pripišemo
i potpisniku rektoru Mitru Novakoviću.
Tako u najnovijem
dopisu našem fakultetu (7. mart 2014) čitamo da rektor kazuje da ne postoji
nijedan akt Filozofskog fakulteta koji nije "procesuiran". Rektor ne
zna da se procesuirati odnosi jedino, uvijek i samo na nešto što se mora
podvrći sudskoj proceduri. Da li to rektor Novaković misli da je Rektorat sud
koji procesuira akte fakulteta? Žalosno je da rektor ne zna da procesuirati i
staviti u proceduru nije jedno te isto. Da ne govorimo o tome da se dekanu
Filozofskog fakulteta rektor nepismeno obraća sa g-đo, nevješto prikrivajući
nipodaštavanje time što izbjegava uobičajeno uljudno akademsko obraćanje koje
pretpostavlja oslovljavanje sa: poštovani dekane ili profesore...
S druge strane, mi
od prorektora Stevana Trbojevića moramo da zatražimo jasne i nedvosmislene
odgovore na optužbe koje su se pojavile u javnosti.
Prorektore Stevane
Trbojeviću, u "Glasu Srpske" od 5. oktobra 2013. godine Vi ste javno
optuženi za teška moralna i krivična djela na koja nikada niste pružili
javnosti odgovor. U ime univerzitetske javnosti zahtijevamo od Vas decidne
odgovore, jer je Vaša obaveza da univerzitetsku i širu zajednicu obavijestite
da li su javno navedene optužbe tačne.
U "Glasu Srpske"
ste označeni kao onaj koji je izmanipulisao predstavnike Studentskog parlamenta
Univerziteta u Istočnom Sarajevu (UIS) i Unije studenata RS koji su tom
prilikom zaprijetili bojkotom nastave i oktobarskog ispitnog roka kao vid
pritiska na Ministarstvo prosvjete i kulture RS da potpiše ugovor o realizaciji
druge faze kredita sa austrijskom firmom VAM, namijenjenog razvoju
Univerziteta.
Naime, predstavnici
studenata su svoje zahjteve pravdali tvrdnjom da će - ako se ne potpiše druga
faza kredita vrijedna 10 miliona evra – biti ugrožen studentski standard i
uopšte doći u pitanje budućnost Univerziteta. Prva faza kredita za Univerzitet
u Istočnom Sarajevu je odobrena u visini od 7 miliona evra i utrošena u nabavku
opreme na fakultetima.
Rukovodstvo
Univerziteta u Istočnom Sarajevu, stoji u "Glasu Srpske", ne samo da
nije opravdalo trošenje novca iz prve faze kredita, nego je podiglo studentsku
prethodnicu u žurbi da se potpiše druga faza. Iz tih sredstava, naime prve faze
kredita kupljena je informatička oprema za fakultete, a računari su plaćani i
po 4.000 KM po komadu.
Pitanje je kako
ogromna količina računara nabavljena za potrebe Univerziteta u Istočnom
Sarajevu košta višestruko više nego u maloprodaji? Odnosno, kako to da se
cijena uveliko uvećava kada se oprema kupuje naveliko?!
1. Da li je,
prorektore Stevane Trbojeviću, tačno da ste se bavili protuzakonitim
nagovaranjem, odnosno manipulacijom studenata, i kako, budući da ste direktno
odgovorni, objašnjavate fantastično visoke cijene računara i uopšte opreme za
fakultete? Zašto Rektorat Univerziteta u Istočnom Sarajevu nije opravdao
trošenje sredstava iz prve faze kredita?
2. Da li je tačna
optužba iznesena u Glasu Srpske da su Vas dužnici vozili u gepeku automobila da
im isplatite 250.000 evra provizije?
Ukoliko nemate
razumno i uvjerljivo objašnjenje, pozivamo nadležne organe da hitno po
službenoj dužnosti ispitaju sve ove u javnosti iznesene teške optužbe o Vašim
postupcima.
Na kraju, da
ponovimo zaključke nastavnika i saradnika Filozofskog fakulteta Univerziteta u
Istočnom Sarajevu: da je Rektorat privatizovao Univerzitet, da ne poznaje
osnovne demokratske i akademske principe na kojima univerzitet počiva, te da
postoje ozbiljne sumnje o finansijskom poslovanju Rektorata Univerziteta u
Istočnom Sarajevu, a prije svega u odnosu na prethodno i sadašnje trošenje
sredstava austrijskog kredita. Postoji tu još bezbroj pitanja, kao što je
recimo izmišljanje nepostojećih, ali dobro plaćenih mjesta (pomoćnik rektora)
za poslušnike prorektora Stevana Trbojevića sa Saobraćajnog i Pravnog
fakulteta, ili izmišljanje funkcije studenta prorektora, što ne postoji u
Statutu, ali o tome više drugom prilikom.
Stoga ponovo
zahtijevamo hitnu i energičnu reakciju Ministarstva prosvjete i kulture RS u
vidu smjene rektora i rektorskog kolegijuma.
Napominjemo da
autonomija univerziteta nije paravan koji omogućava Rektoratu Univerziteta da
proganja zaposlene i privatizuje instituciju od ogromne državne i društvene
važnosti, kao što ni Ministarstvo prosvjete i kulture RS ne može autonomiju
univerziteta da tumači kao prepreku svom miješanju u poslove univerziteta koji
mu spadaju u nadležnost, i bez čije principijelne intervencije Univerzitet u
Istočnom Sarajevu može samo dalje da ide u potpunu naučnu i obrazovnu propast.
Ukoliko bude
potrebno, spremni smo da animiramo i širu akademsku zajednicu, kako u našem
regionu tako i u Evropi, o tome šta autonomija univerziteta stvarno znači.
Pale, 20. marta
2014. godine
Komisija za
strateški razvoj Filozofskog fakulteta
Prof. dr Milanka
Babić, dekan
Prof. dr Milimir
Mučibabić, rukovodilac Katedre za žurnalistiku
Prof. dr Mišo Kulić,
rukovodilac Katedre za filozofiju
Prof. dr Miloš
Kovačević, rukovodilac Katedre za srpski i ruski jezik i književnosti
Prof. dr Saša
Knežević, rukovodilac Katedre za njemački jezik i književnost
Prof. dr Milenko
Pikula, rukovodilac Katedre za matematiku, fiziku i računarstvo
Prof. dr Biljana
Sladoje Bošnjak, prodekan za nastavu
Doc. dr Vera
Vujević, prodekan za naučnoistraživački rad
Нема коментара:
Постави коментар